رحیم مؤذنزاده در ۱۳۰۴ش در اردبیل زاده شد. او تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه در زادگاهش آغاز کرد. سپس به مدرسه حاج ابراهیم رفت. و پس از آن ادامه تحصیلاتش را در قم گذراند. وی در این شهر در درس خارج فقه شرکت می کرد و در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها اذان می گفت. از سال ۱۳۵۷ش مؤذنزاده در برخی مساجد تهران مناجات و نوحه می خواند و هر سال، شب های عاشورا در مسجد اردبیلیها به منبر می رفت. رحیم مؤذنزاده در ۱۳۸۴ش به سبب ابتلا به سرطان در بیمارستان مدائن تهران بستری شد. و در بهار همان سال درگذشت و در قبرستان ابن بابویه ری به خاک سپرده شد.
اذان مشهور مؤذنزاده در ۱۳۳۴ش در استودیو یک رادیو ایران ضبط شد. به گفته مؤذنزاده، وی این اذان را با دستگاه بیات ترک، در گوشه روح الارواح و با دهان روزه گفته است. رحیم مؤذنزاده اردبیلی حدود ۴۰ سال بعد(سال ۱۳۸۴ش)، در آخرین روزهای زندگی خود، اذانش را برای دومین و آخرین بار تکرار کرد. اذانهایی که توسط او خوانده شده است، هنوز به عنوان زیباترین اذان های موجود در رسانههای صوتی و تصویری ایران پخش می شود.اذان مؤذنزاده اردبیلی به عنوان اولین اثر ثبتی در حوزه میراث معنوی ایران در دومین سالروز درگذشت وی در ۱۳۸۷ش، توسط سازمان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است.
نظرات