محمود عبدالحکم
شیخ محمود عبدالحکم در روستای کرنک، یکی از توابع مشهور مرکز فرشوط (قدیم) و مرکز ابوتشت(اکنون)-حوزه استحفاظی استانداری باستان در مصر علیا- در روز دوشنبه، مصادف با اول ماه فوریه در سال ۱۹۱۵ چشم به عالم گشود.
وی در سن ده سالگی و در مدت دو سال، قرآن را در مکتبخانه حفظ کرد پیش از آنکه پدرش وی را به موسسه احمدی در طنطاء بفرستد.
در سال ۱۹۴۰ میلادی، با مشارکت تنی چند از اساتید برجسته تلاوت همچون شیخ محمد رفعت و علی محمود نخستین انجمن قاریان قرآن را بنیان نهاد.
او در سال ۱۹۴۴میلادی به رادیو قرآن مصر راه یافت و تا مدتی به عنوان قاری مسجد “الاشراف” در “غوریه” به تلاوت قران می‌پرداخت. آنگاه از آنجا به مسجد سیده نفیسه منتقل شد و تا آخر عمر، قریب به چهل سال، در آن مسجد قران تلاوت نمود. در طول این مدت، جهان اسلام از طریق رادیو شنوای صوت زیبای این قاری شهیر بودند.
شایان ذکر است که شیخ محمود عبدالحکم دارای ۴ فرزند دختر و ۴ فرزند پسر بود.
شیخ عبدالحکم توانست در طول مدت تلاوت (۱۹۴۵-۱۹۸۲م) نامش را در میان بزرگان قاریان مصر جاودانه سازد.
زهد شدید این مرد و عشق وافرش به خدمت کردن به ساحت قرآن و نشر آیات کتاب خدا در اقصی نقاط زمین، موجب شده بود که وی خود را بی نیاز بداند از مشهور عام و خاص شدن. شاید به این دلایل بود که وقتی حادثه مشهور سفر به الجزایر رخ داد وی با وجود سرنگونی خودرو و جان باختن همگی همه مسافران، زنده ماند و خداوند او را از خطر حتمی مرگ نجات بخشید. او پس از این حادثه، هفده سال دیگر عمر کرد و در تمام این مدت خود را وقف قرآن نمود و همواره خدا را بر این خدمت‌گذاری شاکر بود.
